به گزارش ایلنا، در روز‌های اخیر خبر‌های امیدوارکننده‌ای درباره ضدعفونی کردن محیط‌های کار شنیده شده است، اما مشکل کارگران فقط این نیست، بلکه طی کردن مسیر خانه تا محل کار در نبود سرویس‌های ایاب و ذهاب، کارگران را نسبت به ابتلا به کرونا نگران کرده است.

هر چند قانون همه کارفرمایان را ملزم به تامین وسایل ایاب و ذهاب کارگران نکرده، اما در شرایط خاصی کارگران می‌توانند درخواست وسیله ایاب و ذهاب داشته باشند. تکلیف کارفرما به تامین وسیله ایاب و ذهاب تنها در مواردی است که کارگاه از محل سکونت کارگران دور بوده و وسایل نقلیه عمومی هم به تعداد کافی در اختیار کارگران قرار نداشته باشد و درغیر شرایط مزبور چنین تکلیفی پیش بینی نشده است. پرداخت هزینه ایاب و ذهاب جای وسیله ایاب و ذهاب با توافق کارگران ذینفع و کارفرما ممکن بوده و ترتیب خاصی در مقررات قانونی در نظر گرفته نشده است. در ایران سال به سال از تعداد سرویس‌های ایاب و ذهاب کم شده است، اما با توجه به دغدغه‌های این روزهای کارگران نمی‌توان فکری برای کارگرانی کرد که مجبورند با استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی سر کار بیایند؟ بسیاری از ساکنان مناطق اطراف شهرهای بزرگ کارگرانی هستند که مسافت‌های طولانی را طی می‌کنند. برای آنها که اغلب حداقلی بگیر هستند صرف نمی‌کند با تاکسی یا خودرو شخصی سر کار بروند و مجبورند از مترو و اتوبوس استفاده کنند، حال آنکه در این روزها استفاده مداوم از وسایل حمل و نقل عمومی نگرانی‌هایی را از بابت ابتلا به کرونا به وجود آورده است.

حال که تعداد زیادی از شهروندان در شهرهای مختلف کشور به صورت خود خواسته خانه‌نشین شده‌اند، وضعیت قرنطینه را می‌توان در جاهای دیگر ازجمله محیط‌های کار نیز با تفاوت‌هایی به وجود آورد. رعایت توصیه‌های بهداشتی می‌تواند منجر به پاک شدن محیط کار ما از آلودگی شود. دغدغه دیگر که دغدغه مهمی هم هست مسیر خانه تا محل کار است. در واقع کارگرانی که اکنون مجبورند سر کار بروند، بیشتر نگران چنین مساله‌ای هستند. بسیاری از کارگران سرویس ایاب و ذهاب ندارند. داشتن سرویس ایاب و ذهاب کنترل افراد بر رفع آلودگی را بیشتر می‌کند. کارگران به صورت خودجوش می‌توانند روزانه و قبل از استفاده از سرویس ایاب و ذهاب آن را ضد عفونی کنند. در مورد کسانی که چنین امکانی را ندارند، شاید بشود فکری کرد و به صورت ویژه سرویس ایاب و ذهاب به وجود آورد. کارگرانی که حق ایاب و ذهاب را با حقوق خود دریافت می‌کنند، می‌توانند از کارفرما بخواهند جای پرداخت پول، سرویس ایجاد کند، همانطور که می‌توان این طرح را مطرح کرد که باید بخشی از هزینه‌های عمومی که صرف مقابله با کرونا می‌شود به دایر کردن سرویس‌های ایاب و ذهاب اختصاص یابد.